USG stawu skokowego w Krakowie CENA: 235-300 zł. Zaleca się, aby badanie USG stawu skokowego było wykonywane po każdym urazie skrętnym kostki. Z uwagi na dużą ilość struktur tej okolicy badanie USG powinno być ukierunkowane przez badanie kliniczne, aby szybko postawić właściwą diagnozę, a w razie wątpliwości zlecić wykonanie Biopsja prostaty jest nieinwazyjnym zabiegiem, który pozwala zbadać stan gruczołu krokowego Jazda samochodem po biopsji prostaty nie jest zabroniona, jednak ważny jest stan pacjenta po zabiegu diagnostycznym. W przypadku złej kondycji konieczna może być nawet hospitalizacja. Jazda samochodem po biopsji prostaty jest możliwa, o ile nie Po urazie stawu skokowego często nie wiadomo, co robić w danej sytuacji. Czy należy się zgłosić do specjalisty, czy „do wesela się zagoi”? Mimo tego, że nawet lekkie skręcenie może wydawać się niegroźne, należy jednak udać się do osteopaty, terapeuty manualnego lub ortopedy, który jest w stanie zbadać staw i określić Rozpoznanie zrostu opóźnionego/stawu rzekomego. Jeśli mimo zapewnienia opisanych wcześniej warunków proces gojenia ulegnie wydłużeniu do 4 miesięcy lub przekroczy 6–8 miesięcy, to zgodnie z definicją zaproponowaną przez Rockwooda i Greena opartą o kryterium czasu, można rozpoznać adekwatnie zrost opóźniony lub staw rzekomy. Ból stawu skokowego Staw skokowy umożliwia właściwe ustawienie stopy na podłożu, gdy chodzisz lub biegasz. Bez właściwego działania stawu skokowego nie możemy prawidłowo chodzić, podskoczyć, biegać ani nawet stać. Do urazu stawu skokowego może dojść podczas niefortunnego stąpnięcia czy zbyt dużego obciążenia stopy. Im wolnej będziesz się poruszał, tym większy nacisk wywołasz i tym efektywniejsza okaże się mobilizacja. Staraj się rozluźniać, tak aby mięśnie podczas mobilizacji nie były ponapinane. Osobne sesje mobilizacyjne to również czas na stretching statyczny, który charakteryzuje się utrzymaniem pozycji powyżej 30 sekund. ugr6. Staw skokowy to jeden z bardziej skomplikowanych fragmentów układu kostno-stawowego człowieka. Nic więc dziwnego, że często dochodzi do urazów w jego obrębie. Są one zdecydowanie jedną z częstszych przyczyną wizyt u ortopedy. Jaka jest budowa stawu skokowego i na jakie urazy jest najbardziej narażony? Staw skokowy to jeden z bardziej skomplikowanych fragmentów układu kostno-stawowego człowieka. Jaka jest budowa stawu skokowego i na jakie urazy jest najbardziej narażony? Staw skokowy to staw łączący kości podudzia (kość piszczelową i strzałkową) oraz stopy (poprzez kość skokową). Stanowią go staw skokowy górny (staw skokowo-goleniowy) i dolny (staw skokowo-piętowo-łódkowy). Na górną część stawu skokowego składają się końce kości piszczelowej, strzałkowej i skokowej, którą jest charakterystyczna główka znajdująca się nad piętą po jej zewnętrznej części. Kości od zewnątrz pokryte są mocną błoną - torebką stawową - która wydziela ułatwiającą poślizg powierzchni stawowych maź. Cała konstrukcja wzmocniona jest 4 rodzajami silnych więzadeł: przyśrodkowym (inaczej trójgraniastym), skokowo-strzałkowym przednim, skokowo-strzałkowym tylnym i piętowo-strzałkowym. Staw skokowy dolny dzieli się na staw skokowy przedni, czyli skokowo-piętowo-łódkowy, i staw skokowy tylni, czyli skokowo-piętowy. Staw skokowy przedni jest zbudowany z wypukłej powierzchni stawowej kości skokowej oraz z kości łódkowatej, piętowej. Jest wzmocniony 3 więzadłami: piętowo-łódkowym podeszwowym, piętowo-łódkowym i skokowo-łódkowym. Z kolei staw skokowy tylni jest utworzony przez powierzchnię stawową piętową tylną kości skokowej oraz powierzchnię stawową skokową tylną kości piętowej. Jest on wzmocniony 4 więzadłami: skokowo-piętowym tylnym, skokowo-piętowym przednim, skokowo-piętowym przyśrodkowym, skokowo-piętowym bocznym. Spis treściStaw skokowy - skręcenieStaw skokowy - zwichnięcieStaw skokowy - złamanie Staw skokowy - skręcenie Skręcenie stawu skokowego (kostki) to uszkodzenie torebki stawowej i wzmacniających ją więzadeł stawowych. Istnieją trzy stopnie skręcenia: naciągniecie więzadeł (skręcenie I stopnia) - charakterystyczne są niewielki krwiak i obrzęk oraz lekka tkliwość i bolesność stawu skokowego; naderwanie więzadeł (skręcenie II stopnia) - pojawiają się objawy naciągnięcia więzadeł, tylko bardziej nasilone; rozerwanie więzadeł (skręcenie III stopnia) - przerwanie ciągłości więzadeł objawia się dużą niestabilnością stawu oraz silnym bólem i obrzękiem w jego okolicach; W przypadku lekkich skręceń stosuje się okłady wysychające, okłady z lodu, bandaże elastyczne. W skręceniach średnich i ciężkich – unieruchomienie w opatrunku gipsowym. Staw skokowy - zwichnięcie Zwichnięcie stawu skokowego to nieprawidłowe przemieszczenie się względem siebie kości i innych powierzchni tworzących staw skokowy. Towarzyszy temu rozerwanie torebki stawowej i więzadeł stawowych. Przemieszczone elementy kostne nie ulegają automatycznemu powrotowi, dlatego jest to poważniejsza kontuzja. Zwichnięte elementy wymagają szybkiego nastawienia. W przeciwnym razie może dojść do patologicznych zmian, które w przyszłości mogą nie tylko utrudnić nastawienie, lecz także mogą pogorszyć funkcję stawu. Staw skokowy - złamanie W obrębie stawu skokowego najczęściej dochodzi do złamania kości goleni, która razem z kością strzałkową łączy kolano z kostką. Może dojść do złamania jednej kostki najczęściej bocznej, złamania obu kostek (bocznej i przyśrodkowej) i złamania trójkostkowego, gdzie oprócz obu kostek złamanie obejmuje tylny brzeg piszczeli. W przypadku złamania zamkniętego pojawiają się ból w stawie skokowym, obrzęk stawu, zasinienie i ograniczona ruchomość stawu. Złamanie zawsze wymaga interwencji chirurga, który złoży kość i unieruchomi ją, stosując opatrunek gipsowy, śruby lub metalową płytkę. W przypadku złamania z przemieszczeniem, konieczna jest operacja - otworzenie stawu. Czy bieganie szkodzi stawom? Powszechna moda na bieganie sprawiła, że coraz liczniejsza grupa Polaków decyduje się na uprawianie joggingu, a także biegów długodystansowych. Biegamy, aby poprawić kondycję fizyczną i wydolnościową organizmu, zwiększyć jego odporność, a także poprawić nasze samopoczucie. Z drugiej strony wszyscy mamy świadomość ryzyka wystąpienia urazów i kontuzji. Czy zatem bieganie może wpływać negatywnie na kondycję naszych stawów? Sprawdź czy duże siły nacisku, które działają w trakcie biegu przyczyniają się do powstania zwyrodnień stawów. Poznaj zasady prawidłowego doboru obuwia oraz przygotowania stawów i mięśni do biegania, a zminimalizujesz ryzyko wystąpienia kontuzji. typ podłoża może mieć wpływ na wystąpienie kontuzji podczas biegania Obciążenia stawów w czasie biegania Analizą obciążenia stawów w czasie biegania zajęli się naukowcy z Uniwersytetu Norfolk (USA). W badaniu przeprowadzonym w 2016 r. wzięło udział 10 kobiet oraz 10 mężczyzn, porównywano obciążenie stawów podczas marszu bez nachylenia, z nachyleniem 11% oraz bieganie w tempie 8 km/h. Wyniki badań pokazały, że podczas biegania pionowa siła reakcji podłoża zwiększa się o 45% w porównaniu do chodzenia. Proporcjonalnie obciążenie stawów rośnie o 45% w czasie biegania. Siły, które działają na staw skokowy, kolanowy oraz biodrowy mogę przekroczyć nawet pięciokrotnie masę ciała biegacza. Zwiększa się także zdecydowanie dynamika obciążenia, która w trakcie biegu może wynieść do 10-krotności masy ciała. Oznacza to, że obciążanie stawów w czasie biegania jest znaczne. Dla porównania wykonywanie przysiadów obciążają staw udowo-rzepkowy oraz staw udowo-piszczelowy od 2,5 do nawet 7-krotności wagi ciała. Oznacza to, że osoba ważąca 50 kg. i wykonująca przysiad, obciąża stawy z siłą 125 - 350 kg. Badania pokazały także, że bieganie z lądowaniem na pięcie może być bardzo niebezpieczne dla stawów. Dlatego też amatorskie bieganie powinno zostać zastąpione prawidłową techniką, czyli taką gdy lądujemy na przedniej części stopy. Wówczas zapewniamy większą amortyzację mięśni. Bieganie nie jest zalecane osobom otyłym, które wcześniej nie wykonywały aktywności fizycznej. Aby zapewnić stawom adaptację do nowych obciążeń, należy w pierwszej kolejności zastosować marsze i spacery, które przygotują organizm do zwiększonej aktywności. Najczęstsze kontuzje biegaczy W czasie biegu nasza stopa uderza o podłoże do 1000 razy / km. Wykonanie setek tysięcy jednostajnych kroków w czasie biegu, może doprowadzić nasze stawy do wystąpienia licznych kontuzji. Urazy mogą przybrać formę przeciążeń, zwichnięć, skręceń, złamań lub zapalenia stawów i mięśni. Pośród najczęściej występujących kontuzji można wymienić: zapalenie ścięgna Achillesa; bóle okolic pięty ( zapalenie rozcięgna podeszwowego); uszkodzenie wiązadeł stawu skokowego; zapalenie okostnej kości piszczelowej; podrażnienie prostowników palców; urazy kolana. Aby ograniczyć możliwość wystąpienia kontuzji należy dobrać odpowiednią intensywność treningu. Bieganie do 70 km w tygodniu nie powinno wywołać istotnego wzrostu kontuzji u biegaczy. Jeżeli jednak mamy w planach przebiegniecie długich dystansów, musimy być świadomi, że wtedy ryzyko wystąpienia kontuzji w obrębie kończyn dolnych ogromnie wzrasta. Buty do biegania Bieganie to bardzo popularny sport, głównie dzięki temu, że jest on niezwykle uniwersalny. Biegać możemy wszędzie, o każdej porze, bez specjalnego przygotowania. Aby jednak bieganie nie przysporzyło więcej problemów, niż pożytku musimy zadbać o prawidłowy dobór obuwia. W czasie biegu zaangażowana jest cała stopa oraz mięśnie i stawy nóg. Dlatego wybór profesjonalnego obuwia do biegania to nie kwestia panującej mody. Jeżeli wybierzemy zwykłe trampki, musimy wiedzieć, że nie mają one budowy, które odciążają nogi w czasie biegu. Nieodpowiedni dobór obuwia może mieć bardzo negatywne konsekwencje. Począwszy od braku wygody, otarć i drobnych odcisków, na kontuzjach stóp, kolan a nawet kręgosłupa kończąc. Buty do biegania należy wybrać z myślą o podłożu, po którym będziemy biegać Jeżeli chcesz dopasować buty idealne dla siebie możesz skorzystać z profesjonalnej analizy chodu i biegu na ścieżce podometrycznej. Liczne ośrodki medycyny sportowej lub specjalistyczne sklepy dla biegaczy oferują badanie diagnostyczne, które pozwala dopasować prawidłowe buty do biegania Pronacja czy supinacja? W czasie badań wykonywane jest nagranie, które rejestruje ruch nawet 200 razy na sekundę. Na podstawie nagrania dokonywana jest analiza budowy miednicy, kolan oraz stóp, która pozwala wychwycić istotne nieprawidłowości. Dodatkowo specjalista analizujący nagranie jest także w stanie wykryć tendencję stopy do ustawienia w pronacji lub supinacji. Pronacja stopy, to nic innego jak naturalny ruch stopy do wewnątrz, który wykonuje stopa w czasie biegu. Pozwala ona zamortyzować wstrząsy, które mogą powstać w wyniku uderzenia ciała w podłoże. W przypadku nadmiernej pronacji, stopa przesadnie wykręca się do wewnątrz, co może wywoływać kontuzje. W przypadku supinacji, stopa wykonuje ruch do zewnątrz. Nadmierna supinacja może powodować problemy z naturalną amortyzacją stopy w przypadku wstrząsu. Problemy z supinacją mogą zostać zbilansowane doborem odpowiedniego obuwa, które wyposażone zostały w systemy amortyzujące. Zdecydowanie najwięcej osób ma stopy pronujące, a wiec takie, które układają się do wewnątrz. Stropy neutralne ma ok. 40% biegaczy. Najrzadziej występują stopy supinujące - tylko kilka procent biegaczy posiada taki rodzaj stóp. Jeśli jednak należymy do ostatniej grupy biegaczy, wówczas odpowiednia amortyzacja jest wręcz niezbędna. Badania dla biegaczy Przygotowując się do biegania możemy również wykonać badania stabilograficzne (dynamiczne), które ocenią propriocepcje, równowgę i kontrolę nerwowo - mięśniową. Wykonując to badanie zweryfikujemy, czy nasze ciało potrafi zachować stabilną postawę. Dzięki temu, dowiemy się czy nasze ciało jest podatne na kontuzje. Im większa stabilność i kontrola nerwowo-mięśniowa, tym lepsza amortyzacja ciała. Jest to dla nas dobra wiadomość. Ponieważ oznacza, że nie jesteśmy podatni na urazy skrętne stawu skokowego czy kolanowego. Proporcjonalnie do ilości przebiegniętych kilometrów zmniejsza się także amortyzacja butów. Oznacza to, że po pewnym okresie powinniśmy zmienić obuwie sportowe na nowe. Buty do biegania zbudowane są z dwóch rodzajów podeszwy - zewnętrznej i wewnętrznej. Zbudowana z mieszanki pianek podeszwa wewnętrzna odpowiada za ustawienie stopy i ciała względem podłoża. Buty sportowe zachowują swoją moc do amortyzacji przez ok 500 - 1 000 km biegu w zależności od ich jakości, a także techniki oraz siły biegu. 3 zasady jak kupić dobre buty do biegania: Przymiarkę butów wykonaj po południu, gdy nogi są lekko zmęczone i nabrzmiałe. Stworzysz wtedy warunki podobne, do tych w trakcie biegu, gdy stopa jest zmęczona biegiem. But powinien być minimalnie większy od stopy, aby zapewnić trochę luzu dużemu palcowi. Obuwie sportowe wykonane jest z wytrzymałych i nierozciągających materiałów, więc nie powinniśmy oczekiwać, że but się rozciągnie. Przemyśl, gdzie najczęściej będziesz biegał i wybierz but dopasowany do typu podłoża. W zależności od tego czy będziesz biegał po asfalcie czy po leśnej ścieżce, powinieneś dobrać but z odpowiednią podeszwą. Buty do biegania po asfalcie są lekkie, a co najważniejsze mają wysoki współczynnik amortyzacji. Z kolei buty do biegów przełajowych mają grubszą podeszwę i dodatkowe wzmocnienia na cholewce, aby zapewnić stopie stabilność i amortyzację. Strój biegacza, zdrowe stawy Pamiętajmy także o doborze odpowiedniego stroju do biegania. Dobrze dobrany strój biegacza zapobiega zapaleniu tkanek lub wysiękowi w stawach. W zależności od warunków atmosferycznych, w których biegamy musimy także zadbać o prawidłowy strój. Często przyjdzie nam biegać w ekstremalnych warunkach, musimy być do tego przygotowani. Biegając pod wiatr mocniej napinamy mięśnie karku i ramion, co w ostateczności może spowodować zakwasy i ból głowy. W takich warunkach musimy zabrać ze sobą czapkę, kurtkę z zapięciami na nadgarstkach oraz spodnie ze ściągaczami na kostkach. Pamiętajmy o wykonaniu niezbędnej rozgrzewki, w czasie której rozgrzejmy mięśnie górnej partii tułowia. Jeżeli biegamy w deszczu musimy pamiętać o nieprzemakalnych butach o grubszej podeszwie, która pomoże amortyzować stopę. Bardzo ważnym elementem garderoby będzie także nieprzemakalna kurtka z kapturem oraz spodnie/ getry. Bardzo dobrze sprawdzi się bielizna termoaktywna, która uchroni nas przed wystąpienie podrażnień skóry. Odpowiednio dobrany strój jest niezbędny w czasie biegania zimą. Biegając zimą musimy dobrać buty o odpowiedniej podeszwie, które zapewnią przyczepność na śliskim podłożu. Poleca się także wybór niezaśnieżonego terenu. Biegając po wysokim śniegu należy wysoko unosić kolana, co istotnie zwiększa przeciążenie stawów i podnosi ryzyko skręcenia kolana lub uszkodzenia mięśnia. Odpowiednio dobrany strój biegacza może zapobiec zapaleniu tkanek lub wysiękowi w stawach Czy bieganie niszczy stawy? Oczywistym jest, że 'ruch to zdrowie', z drugiej zaś strony musimy być świadomi możliwości wystąpienia licznych kontuzji. Bieganie może niszczyć nasze stawy, jeżeli nie podejmiemy odpowiednich kroków, które przygotują nas do biegania. Bieganie z pewnością obciąża stawy, jednakże dobry trening rozciągający, który powinien poprzedzić bieganie, może w dużym stopniu przygotować nasze stawy na wzmożony wysiłek. Pomimo, iż bieganie wydaje się bardzo prostą czynnością, to nauka techniki biegowej wymaga wieloletniego szlifowania i powolnej adaptacji. Niestety większość biegaczy - amatorów całkowicie pomija ten etap i zbyt szybko przechodzi do intensywnych i obciążających treningów biegowych. Bieganie z lądowaniem na pięcie, to znak rozpoznawczy biegaczy - amatorów, którzy narażają się na wystąpienie licznych kontuzji. Dodatkowo wybór nieprawidłowego podłoża do biegania oraz problemy z nadwagą i nieprawidłową dietą, mogą spowodować, że bieganie tylko pogorszy ich kondycję. Czynniki te bezpośrednio mogą przyczynić się do wystąpienia licznych urazów stawu kolanowego, barkowego, a nawet stawów łokciowych. Jak poprawić kondycję stawów? Przed przystąpieniem do biegania, powinniśmy najpierw wzmocnić stawy kolanowe. Wykonanie odpowiednich ćwiczeń mięśni wokół stawu kolanowego (mięśnia dwugłowego i czworogłowego uda) zwiększy stabilizację stawu, co bezpośrednio pomoże nam uniknąć kontuzji. W czasie biegania na uraz narażone są przede wszystkim kolana, co wynika z ponadprzeciętnej eksploatacji kolan w czasie biegania. Dodatkowo na kontuzje narażone są przede wszystkim osoby, które nie posiadają dobrej techniki biegowej. Silne uderzenia pięt o podłoże, zwiększa obciążenie stawów kolanowych. Profesjonalni biegacze rozpoczynają krok biegowy od śródstopia, co zmniejsza obciążenie stawów i ryzyko wystąpienia kontuzji. Na urazy narażeni są także biegacze z nadwagą, u których obciążenie stawów kolanowych wynika z nadmiernej masy. Biegacze amatorzy, którzy chcieliby rozpocząć przygodę z bieganiem, minimalizując jednocześnie ryzyko wystąpienia urazów stawów, powinny zacząć bieganie od miękkiej powierzchni. Biegi po asfalcie lub betonie tylko zwiększają ryzyko wystąpienia kontuzji. Suplement diety na zdrowe stawy Osoby, u których zdiagnozowano kontuzje oraz zwyrodnienia stawów, mogą narzekać na uciążliwe bóle. Aby im zapobiec i poprawić kondycję stawów, zaleca się stosowanie odpowiednio dobranego suplementu diety na stawy. Ważne, aby suplement zawierał w swoim składzie kwas hialuronowy oraz siarczan chondroityny, które dzięki płynnej formie bardzo szybko przez układ trawienia dostają się do układu krążenia. Wszystkim biegaczom, u których zdiagnozowano zużycie chrząstki stawowej na skutek wzmożonego obciążenia stawów, polecamy uzpełnienie niedoboru mazi stawowej. Dzięki temu będziesz mógł powrócić do swoich sportowych pasji i zapomnieć o bólu stawów. Tags: Ekspert medyczny artykułu Nowe publikacje Uszkodzenie więzadeł stawu skokowego: przyczyny, objawy, rozpoznanie, leczenie хCała zawartość iLive jest sprawdzana medycznie lub sprawdzana pod względem faktycznym, aby zapewnić jak największą dokładność faktyczną. Mamy ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i tylko linki do renomowanych serwisów medialnych, akademickich instytucji badawczych i, o ile to możliwe, recenzowanych badań medycznych. Zauważ, że liczby w nawiasach ([1], [2] itd.) Są linkami do tych badań, które można kliknąć. Jeśli uważasz, że któraś z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, wybierz ją i naciśnij Ctrl + Enter. Kod ICD-10 Pęknięcie więzadeł na poziomie kostki i stopy. Co powoduje uszkodzenie więzadeł stawu skokowego? Z pojedynczych luk w stawach skokowych obserwuje się tylko naruszenie integralności więzadła między strzałem a ścięgno przednie. Mechanizm traumy pośredniej - wymuszone supinowanie z zgięciem podeszwowym. Objawy urazu więzadła kostnego Pacjenci obawiają się ostrych bólów w kostce, znacznie ograniczając jego funkcje. Gdzie boli? Rozpoznanie urazu więzadła kostkowego Anamneza W historii - wskazanie urazu. Egzamin i badanie fizykalne Staw, a także tył zewnętrznej powierzchni stopy obrzęk. W 2-3 dniu po urazie pojawia się duży siniak. Podczas badania palpacyjnego ból na powierzchni przedniej kostki kostki i stopy jest wykrywany, a intensywność bólu wzrasta, jeśli badanie palpacyjne odbywa się z jednoczesnym prostym zgięciem podeszwowym i zmniejszeniem stopy. Aktywne i bierne ruchy stawu są poważnie ograniczone z powodu bólu. Po znieczuleniu wykrywa się nadmierne odchylenie stopy od wewnętrznej i od strony podeszwy. Nacisk na kość piętową (obciążenie osiowe) nie powoduje bólu. Pacjenci utykają, podczas chodzenia kończyn obracają się na zewnątrz, opierając się tylko na pięcie. Szczelne bandażowanie stawu zmniejsza ból i ułatwia korzystanie z kończyny. Badania laboratoryjne i instrumentalne Na zdjęciu rentgenowskim można wykryć oderwanie warstwy korowej w miejscu przywiązania więzadeł. [1], [2], [3], [4], [5], [6], [7], [8], [9], [10] Co trzeba zbadać? Jak zbadać? Leczenie urazu więzadła kostkowego Zachowawcze leczenie urazu więzadła kostnego W nowych przypadkach stosuje się leczenie zachowawcze zerwania więzadeł stawu skokowego. Po uzyskaniu blokady, miejsce uszkodzenia (roztwór 1%, 10-15 ml) nakłada się za pomocą okrągłego opatrunku gipsowego z górnej jednej trzeciej goleni na końce palców. Ogranicznik pod kątem 90 ° jest odchylany i obracany na zewnątrz (korekcja, koślawość). Okres unieruchomienia wynosi 6 tygodni. Następnie pokazano leczenie rehabilitacyjne. Przez 1-2 miesiące staw jest unieruchamiany bandażem z gazy w kształcie litery "8". Chirurgiczne leczenie urazu więzadeł kostkowych W przypadku przewlekłych pęknięć więzadła są najczęściej wykonywane metodą Watsona-Jonesa. Materiałem jest ścięgno krótkiego mięśnia strzałkowego. Okres unieruchomienia wynosi 2 miesiące. Pooperacyjne leczenie uszkodzenia więzadeł stawu skokowego jest takie samo jak w trybie zachowawczym. Szacowany okres niezdolności do pracy W nowych przypadkach zdolność do pracy zostaje przywrócona po 2 do 2,5 miesiąca. [11], [12] Translation Disclaimer: The original language of this article is Russian. For the convenience of users of the iLive portal who do not speak Russian, this article has been translated into the current language, but has not yet been verified by a native speaker who has the necessary qualifications for this. In this regard, we warn you that the translation of this article may be incorrect, may contain lexical, syntactic and grammatical errors. Na początek chciałbym wszystkim osobom, które trafiły tutaj w poszukiwaniu informacji na temat skręcenia stawu skokowego przypomnieć, że każdy przypadek jest indywidualny i bez konsultacji z lekarzem czy fizjoterapeutą nie powinno samemu się leczyć wyłącznie na podstawie rad z Internetu. Jak pewnie część z Was kojarzy mniej więcej dwa i pół tygodnia temu w czasie biegania skręciłem sobie staw skokowy. Stało się to na zawodach w Falenicy – w sumie nic nadzwyczajnego bo pewnie już nie jeden staw skokowy został tam skręcony (mnie to się stało w czasie zbiegania z wydmy kiedy źle stanąłem na wystającym korzeniu). Oczywiście standardowo po odniesieniu kontuzji zacząłem szperać w Internecie (chociaż oczywiście wcześniej odwiedziłem lekarza na ostrym dyżurze) szukając informacji jak leczyć skręceniu stawu skokowego, jak dbać o formę w czasie przerwy od biegania, ile w ogóle trzeba pauzować po skręceniu stawu skokowego. Ten tekst jest częściowy oparty na tym researchu ale w większości na własnych doświadczeniach i radach, które słyszałem od lekarzy i fizjoterapeutów. Po czym poznać, że skręciliśmy staw skokowy? Do skręcenia stawu skokowego zazwyczaj dochodzi w czasie chodzenia lub biegania po niestabilnym, pełnym nierówności podłożu. Stopa w czasie skręcenia stawu skokowego wygina się na zewnątrz lub wewnątrz ciała. Do tego typu skręcenie może również dojść na stabilnym, równym podłożu kiedy spadamy z nawet niewielkiej wysokości (dlatego tak często zdarza się to w czasie grania w siatkówkę, koszykówkę). W momencie kiedy wygięliśmy tak mocno stopę i poczuliśmy silny ból o ile mamy taką możliwość idźmy możliwie szybko do lekarza na ostry dyżur. Wizyta u lekarza. Wizyta na ostrym dyżurze jest konieczna, żebyśmy mogli dostać skierowanie na zdjęcie rentgenowskie aby ustalić czy nie doszło do uszkodzeń jakichś kości. Jeśli do takiego uszkodzenia/złamania nie doszło to poprośmy lekarza jeszcze o skierowanie na USG. W momencie większości skręceń dochodzi jedynie do naderwania bądź zerwania więzadeł/uszkodzenia torebki stawowej. Tego typu uszkodzeń nie widać na zdjęciu RTG – można je określić dopiero na podstawie badania USG. Dlatego jeśli lekarz tylko na podstawie dotykania stopy określa stopień skręcenia to jest duże ryzyko, że zwyczajnie może się mylić. Dzięki badaniu USG można znacznie precyzyjnie określić okres przerwy od biegania oraz ustalić dalsze kroki leczenia. Jakby lekarz nie chciał dać takiego skierowania to męczcie go o badanie USG, naciskajcie na niego bo bez tego badania trudno określić dalsze postępowanie! I jeszcze jedna uwaga: jeśli nie macie żadnych złamań kości nie dajcie się wsadzić w gips! W przypadku uskodzeń ścięgień czy więzadeł według wielu lekarzy (zwłaszcza tych którzy się zajmują medycyną sportową) wsadzenie kończyny w gips tylko opóźnia leczenie i powrót do pełnego stanu sprawności. Poziom skręcenia. Diagnozując skręcenie stawu skokowego zazwyczaj się mówi o 3 stopniach skręcenia (pierwszy jest najmniej poważny, trzeci najbardziej). W przypadku pierwszego stopnia mamy do czynienia z delikatnym skręceniem. W tego typu przypadku więzła są uszkodzone w niewielkim stopniu. W przypadku drugiego stopnia więzadła są uszkodzone, ale jeszcze nie do takiego stopnia żeby uległy zerwaniu. Drugiemu stopniowi (i trzeciemu również) towarzyszy zazwyczaj siniak na nodze. Trzeci poziom to oczywiście najwyższy poziom skręcenia – rehabilitacja i powrót do biegania w takim przypadku może zająć już nie kilka tygodni, ale kilka miesięcy… Pierwsze dni po skręceniu. W czasie pierwszych dni po odniesieniu kontuzji należy przede wszystkim zadbać o zminimalizowanie opuchnięcia. W tym celu należy chłodzić miejsce opuchnięcia cold packiem (jeśli nie macie akurat w domu to przydadza się np. mrożonki). 4-5 sesji po 10 minut w ciągu pierwszych dni zupełnie wystarczy. Jeśli noga boli bierzcie środki przeciwbólowe ale unikajcie tych przeciwzapalnych. Unikajcie również smarowania kontuzjowanego miejsca maścią przeciwzapalną (choć pewnie taką zaleci lekarz ortopeda). Skąd ta rada? Od mojego sprawdzonego już wielokrotnie fizjoterapeuty, do którego mam zaufanie (nie raz pomógł w sytuacji, w której przeciętny ortopeda potrafił zalecić jedynie przerwę w treningach). Według tego co mi przekazał nie powinno się likwidować stanu zapalnego dlatego, że stan zapalny jest potrzebny do tworzenia się blizny. Innymi słowy jeśli likwidujemy stan zapalny zwalniamy (zamiast przyspieszać) leczenie! Co zrobić żeby zmniejszyć opuchliznę? Po pierwsze, schładzanie o którym już wspomniałem. Po drugie… liście kapusty które bardzo dobrze minimalizują wszelkiego rodzaju obrzęki (kładziemy sobie list kapusty na stawie skokowym i owijamy go bandażem/opaską eleastyczną). Po trzecie, utrzymujemy stopę w górze (tak żeby znajdowała się powyżej poziomu serca). Siedzenie z nogą w dole będzie spowolniać proces zmniejszania się opuchlizny. Rehabilitacja stawu skokowego. Po pierwsze: możecie się spytać po co w ogóle rehabilitacja. Pewnie słyszeliście od niejednego znajomego tekst w stylu „skręcenie kostki? przecież to nic takiego, ja coś takiego mam raz w miesiącu grając w kosza”. No właśnie – jeśli nie zadbamy za pomocą specjalnych ćwiczeń o prawidłową rehabilitację stawu skokowego możemy się nabawić takiej niestabilności stawu (która zostaje do końca życia), która będzie sprawiała, że będziemy się borykać ze skręceniami bardzo często (co może nas wykluczyć z wielu aktywności fizycznych). Rehabilitację zazwyczaj się zaczyna po 10-14 dniach od skręcenia. Polega ona głównie na ćwiczeniach, które przywracają propiocepcję stawu. W domowych warunkach można zacząć od stania na złożonym kocu (tak, żeby wprowadzić niestabilność) na jednej nodze (tej chorej) po czym przez sięganie nogą do tyłu i na bok zmuszać staw skokowy do pracy. Ćwiczenie nie jest trudne ale bardzo przydatne przy rehabilitacji stawu skokowego. Jak nie gips to co? Zależnie od stanu skręcenia. W moim przypadku wystarczyła opaska elastyczna. W przypadku skręcenia trzeciego stopnia konieczna już będzie orteza. Czas przerwy od biegania: w moim przypadku czas przerwy od biegania wynosił 4 tygodnie (ale w momencie pisania tekstu jeszcze nie wróciłem do biegania więc jest to szacunkowa wartość). Moje skręcenie było skręceniem drugiego stopnia. Jak zadbać o formę w czasie tej przerwy? Przez pierwszych parę dni dopóki nie zwalczymy opuchlizny lepiej sobie w ogóle zrobić przerwę od sportu. A potem? Niewskazany jest na pewno basen (chyba, że będziemy pływać tylko za pomocą rąk) z tego względu, że w czasie pływania rozciągana jest stopa (a tego chcemy uniknąć w pierwszych tygodniach leczenia). Delikatnie możemy pojeździć na rowerze (ale dbając o to, żeby również nadmiernie nie rozciągać stopy – czyli raczej niskie ustawienie siodełka). Ponadto z moich doświadczeń wynika, że dobrze sprawdza się ergometr wioślarski. Na tym sprzęcie naprawdę można dać sobie w kość Do tego dochodzą różne ćwiczenia na siłowni – oczywiście głównie dotyczące górnej partii ciała. Siedząc w domu z kolei możemy ćwiczyć podciąganie na drążku, brzuszki i pompki na jednej nodze (tak żeby nie obciążać tej chorej). O ile macie taką możliwość to w ostatnich tygodniach leczenia można również rozważyć aqua running (ja nie korzystałem… ale może jeszcze spróbuję O czymś zapomniałem? Macie jeszcze jakieś pytania? Ja za jakiś czas na pewno uaktualnię tekst swoimi wrażenia z powrotu do biegania (żeby spróbować odpowiedzieć na pytanie na ile takie skręcenie może nam pokrzyżować plany startowe). Na koniec polecam jeszcze przeczytać dwa krótkie teksty Ewy Witek-Piotrowskiej, dobrze znanej wielu biegaczom fizjoterapeutki o skręceniu stawu skokowego: Fizjoterapeuta radzi: staw skokowy Powrót do biegania po skręceniu stawu skokowego Post navigation Więzadła stabilizujące staw skokowy od strony bocznej Staw skokowy górny (staw skokowo-goleniowy) stabilizowany jest od strony bocznej więzadłami: • Więzadło skokowo-strzałkowe przednie (ATFL, anterior talofibular ligament) Więzadło ATFL przeciwdziała szpotawieniu się kości skokowej w stopie ustawionej w zgięciu podeszwowym oraz hamuje ślizg piszczeli do tyłu względem kości skokowej. • Więzadło piętowo-strzałkowe (CFL, calcaneofibular ligament) Więzadło CFL zabezpiecza kość skokowa przed szpotawieniem podczas zgięcia grzbietowego stopy. • Więzadło skokowo-strzałkowe tylne (PTFL, posterior talofibular ligament) Hamuje ruch piszczeli do przodu względem kości skokowej Mechanizm uszkodzenia więzadeł bocznych Do skręcenia stawu skokowego dochodzi najczęściej w mechanizmie nadmiernej supinacji – stopa pozostająca w zgięciu podeszwowym zostaje obciążona na zewnętrznym brzegu, w wyniku czego w pierwszej kolejności zostaje uszkodzone więzadło ATFL. Przy większej sile urazu i przy większym stopniu szpotawienia tyłostopia może dojść do jednoczesnego uszkodzenia więzadeł ATFL i CFL lub wszystkich trzech więzadeł jednocześnie. Zakres skręcenia można określić na podstawie liczby uszkodzonych więzadeł: I. uszkodzenie ATFL II. uszkodzenie ATFL i CFL III. uszkodzenie ATFL, CFL i PTFL Ogólny stopień skręcenia można również określić biorąc pod uwagę stopień przerwania ciągłości więzadła: I. naciągnięcie więzadła, możliwe uszkodzenie torebki stawowej II. częściowe przerwanie ciągłości więzadła III. całkowite przerwanie ciągłości więzadła IV. złamanie awulsyjne przyczepu więzadła Objawy skręcenia stawu skokowego Nasilenie objawów jest proporcjonalne do stopnia rozległości uszkodzeń. Typowym objawem izolowanego uszkodzenia ATFL stawu skokowego jest tkliwość palpacyjna i obrzęk okolicy kostki bocznej oraz ból podczas obciążania kończyny. Przy globalnym zerwaniu więzadeł, jednoczesnym złamaniu kostek czy ostrym uszkodzeniu powierzchni stawowej obciążenie stopy staje się niemożliwe. Postępowanie w fazie ostrej skręcenia stawu skokowego (izolowane uszkodzenie ATFL) W pierwszych dniach po urazie ATFL zaleca się zastosowanie szeregu czynności według zasady POLICE: Protection – ochrona stawu przed ustawieniem, które wywołało uszkodzenie więzadła poprzez zastosowanie ortezy stabilizującej staw skokowy od strony bocznej. Należy również unikać ruchów i czynności mogących zwiększać ból i obrzęk. Optimal Loading – wykonywanie czynnych ruchów zgięcia i wyprostu stawu skokowego w bezbolesnym zakresie ruchu, w warunkach odciążenia stawu. Obciążanie nogi w trakcie chodu jest dozwolone w stabilizatorze, do granicy bólu, w asyście kul łokciowych. Ice – chłodne okłady z lodu zawinięte w ręcznik zmniejszają dolegliwości bólowe i pomagają w normalizacji pourazowego wzmożonego napięcia mięśni. Compression – założenie na staw elastycznej opaski, zapobiegającej nadmiernemu obrzękowi Elevation – w pozycji siedzącej położenie stopy na wyższym stołku, by ułatwić odpływ krwi i limfy, co również wpłynie na zmniejszenie obrzęku. Fizjoterapia po skręceniu stawu skokowego (uszkodzenie ATFL) Poniżej przedstawiono postępowanie w przypadku izolowanego uszkodzenia więzadła ATFL z częściowym przerwaniem jego ciągłości (II stopień uszkodzenia). Cele realizowane w gabinecie fizjoterapii: • Normalizacja napięcia mięśni grupy przedniej, bocznej i tylnej goleni, • Mobilizacja troczka prostowników i troczka mięśni strzałkowych, • Głęboki masaż poprzeczny więzadła ATFL, • Mobilizacje st. skokowego górnego, st. skokowego dolnego, kości śródstopia, • Mobilizacje kości strzałkowej w odcinku proksymalnym i dystalnym, • Taping metodą korekcyjną + więzadłową (w fazie odstawiania ortezy ok. 5-6 tygodnia), • Nauka trójpunktowego obciążenia stopy i aktywizacji mięśni głębokich stopy, • Nauka ćwiczeń poprawiających stabilność funkcjonalną stawu skokowego z liniowym ustawieniem kończyny dolnej i neutralnym ustawieniem miednicy. Fizjoterapeuta zleca również zadania w ramach ćwiczeń domowych: • Automasaż rozcięgna podeszwowego oraz techniki autorozluźniania mięśnia trójgłowego łydki, mięśni kulszowo-goleniowych i mięśni strzałkowych, • Ćwiczenia czynne i czynne z oporem w płaszczyźnie strzałkowej w pełnym dostępnym zakresie ruchu, • Ćwiczenia rozciągające mięsień brzuchaty łydki i mięsień płaszczkowaty z neutralnym ustawieniem stawu podskokowego (z zachowaniem aktywnej stopy), • Ćwiczenia propriocepcji, poprawiające stabilność stawu skokowego i kończyny dolnej, • Kontrolowane ćw. ekscentryczne mięśni strzałkowych. Przykładowy zestaw działań jest tylko schematem i każdorazowo musi być modyfikowany przez fizjoterapeutę – w zależności od indywidualnych zaburzeń biomechaniki, poziomu wytrenowania pacjenta przed urazem, celu funkcjonalnego i poziomu aktywności jaki chcemy osiągnąć oraz chorób współistniejących, np. RZS czy cukrzycy.

czy po usztywnieniu stawu skokowego można jeżdzić samochodem